زهد، تقوی، اخلاص، قناعت، توكل، سعه صدر، صراحت لهجه و امر به معروف و نهی از منكر، از ویژگیهای مهم روحی ـ اخلاقی این فقیه وارسته است.
وجودش، دریای بیكرانه عشق به انوار مقدّس ائمّه معصومین(علیهمالسلام) است و هر پگاه بعد از نماز، در دعای عهد، میتوان ترنّم تمنّای دل شیداییاش را در نغمه
«اَلْعَجَلْ اَلْعَجَلْ یَا مَوْلَایَ یَا صَاحِبَ الزَّمَانِ» شنید و او را عصرهای جمعه، میان خیل عاشقان مهدی(علیهالسلام) میهمان لحظههای پرمعنویت مسجد جمكران، دید.
تدریس، تحقیق و تسلّط در زمینه علوم متنوّع اسلامی همچون فقه، اصول، كلام، حدیث، رجال و...، تألیف حدود هشتاد اثر ارزشمند و محقّقانه به زبانهای فارسی و عربی كه بعضی از آنها به چند زبان دیگر نیز ترجمه شده، از ویژگیهای علمی ایشان است.
برخورداری از چنین موقعیتهای والای علمی، ایشان را در حوزه علمیه قم، در ردیف ممتازین قرار داد و بزرگانی چون آیات عظام: سید جمالالدین گلپایگانی، بروجردی، امامخمینی و سید محمدرضا گلپایگانی و بعضی دیگر، مقام بلند علمی ـ معنوی او را ارج نهادند؛ و آیتالله العظمی سید جمالالدین گلپایگانی(رحمهالله) در حدود 45 سال پیش، اجتهاد متین و اوج مقام فقهی آیتالله العظمی صافی را طیّ مكتوبی مهم، اعلام كرد.
ایشان، سالها از طرف مرحوم آیتالله العظمی بروجردی(قدسسره) و پس از ارتحال آن بزرگوار، از معدود كسانی بود كه مسئولیت امتحان فضلای حوزه در سطح عالی و درس خارج را داشته و شماری از مجتهدان كنونی و مدرسین حوزه علمیه قم، نزد معظمله امتحان دادهاند.
این فقیه گرانقدر، علاوه بر موارد مذكور، مطالعات گستردهای در زمینه ادبیات و تاریخ اسلام و ایران داشته و ضمن آشنایی با قالبهای گوناگون شعری، در سرودن شعر نیز مهارت كامل دارند.
این مرجع فرزانه، حتّی اكنون نیز با تمامی مشغلههای موجود، اخبار و مسائل دنیا و بالخصوص جهان اسلام را هر روز با دقت تمام ازطریق رسانههای گروهی دنبال كرده و بنا به اطلاعات وسیع تاریخی ـ سیاسی، از قدرت تحلیل بالایی در زمینه رویدادهای منطقهای، جهانی و دنیای اسلام برخوردار است و مصداق واقعی «عالِم به زمان» میباشد.
قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، حضور در صحنههای مختلف مبارزه با رژیم ستمشاهی باعث حسّاسیت ساواك، نسبت به این فقیه آگاه گشت و بالأخره به توقیف یكی از كتب ایشان كه حاوی مطالبی در نقد فساد رژیم شاه بود، منجر شد. در همین حال نشر بعضی كتب مهم حضرت آیتالله العظمی صافی كه در دفاع از تشیّع نگاشته بود نیز، در بعضی از كشورهای عربی ممنوع شد و بدین صورت دولتمردان این كشورها همسو با برخی مزدوران قلم به دست استعمار، نتوانستند خشم خود را از نوشتههای آگاهیبخش و بیداركنندهاش، پنهان نمایند.
با پیروزی انقلاب اسلامی ایران، ایشان در سال 1358هجری شمسی، بهعنوان عضو مجلس خبرگان اوّل، انتخاب و در سال 1359 هجری شمسی، از سوی حضرت امامخمینی(قدسسره) به عضویت شورای نگهبان منصوب شد و هشت سال بهعنوان دبیر شورای نگهبان، منشأ خدمات ارزندهای به نظام مقدس و مردم عزیز گشت، و در پاسداری از حریم اسلام و قرآن، لحظهای تردید به خود راه نداد.
حضرت آیتالله العظمی صافی، كه حدّاقل از دو دهه قبل، با وجود داشتن تمامی شرایط مرجعیّت، كریمانه از آن گذشته بود، با ارتحال حضرت آیتالله العظمی گلپایگانی(قدسسره) در آذرماه 1372هجری شمسی، بنا به تقاضاهای مكرّر و اصرار پیدرپی علما و مردم، بالأخره تصدّی مرجعیّت را پذیرفت و اكنون بهعنوان یكی از مراجع عمده، و اركان اصلی حوزه علمیّه قم، بهشمار میرود.