مسأله373. مسافری كه باید نمازهای چهار ركعتی را در سفر، دو ركعت بخواند، نمیتواند در آن سفر روزه بگیرد، ولی باید قضای آن را بهجا آورد، و مسافری كه نمازش را تمام میخواند؛ مثل كسی كه شغل او سفر است، باید در سفر روزه بگیرد.
مسأله374. اگر روزهدار بعد از ظهر مسافرت كند، باید روزه خود را تمام كند و صحیح است.
مسأله375. اگر روزهدار پیش از ظهر مسافرت كند، وقتی به «حدّ ترخّص» برسد؛ یعنی بهجا یی برسد كه صدای اذان شهر را نشنود و اهل آنجا او را نبینند، باید روزه خود را باطل كند و اگر پیش از آن روزه را باطل كند، علاوه بر قضا، بنا بر احتیاط واجب، كفّاره هم دارد.
مسأله376. مسافرت در ماه رمضان اشكال ندارد، ولی اگر برای فرار از روزه باشد، مكروه است.
مسأله377. اگر مسافر، پیش از ظهر به وطنش برسد، یا بهجا یی برسد كه میخواهد ده روز در آنجا بماند، چنانچه تا آن وقت، كاری كه روزه را باطل میكند انجام نداده، باید آن روز را روزه بگیرد و اگر انجام داده، نباید آن روز را روزه بگیرد.
مسأله378. اگر مسافر بعد از ظهر به وطنش، یا به
جایی كه میخواهد ده روز بماند برسد، نباید آن روز را روزه بگیرد.