پنجشنبه: 6/ارد/1403 (الخميس: 16/شوال/1445)

محکم‌ترین دستگیرۀ ایمان

به‌هرحال باید انسان مسألۀ حبّ و بغض را در خودش حفظ کند امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر هم از همین باب است اینکه انسان باید عزّت اسلام و ذلّت دشمنان را بخواهد، همۀ اینها داخل در مسألۀ حبّ و بغض می‌شود.

پیامبر اکرم(ص) از اصحاب پرسیدند: «کدام‌یک از دستگیره‌های ایمان محکم‌تر است؟». هر‌کس چیزی گفت مثلاً یکی گفت: نماز، یکی روزه، یکی حج، حضرت فرمود:

همۀ اینها که شما گفتید خوب است اما:

«أَوْثَقَ عُرَى الإِیمَانِ الْحُبُّ فِی اللهِ وَالْبُغْضُ فِی اللهِ‏».[1]

قرآن می‌فرماید:

﴿لَا تَجِدُ قَوْماً یُؤْمِنُونَ بِاللّٰهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ یُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللّٰهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ كَانُوا

 

آبَاءَهُمْ أَوْ أَبْنَاءَهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِیرَتَهُمْ أُولَئِكَ كَتَبَ فِی قُلُوبِهِمُ الْإِیمَانَ وَأَیَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ وَیُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا رَضِیَ اللّٰهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ أُولَئِكَ حِزْبُ اللّٰهِ أَلَا إِنَّ حِزْبَ اللّٰهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ﴾ .[2]

اینها برنامه‌های بزرگ سیاسی اسلام است، کسی که به خدا و روز قیامت ایمان دارد با دشمنان خدا و رسول دوستی نمی‌کند با کسانی که این معصیت‌ها را ترویج می‌کنند دوستی نمی‌کند انسان باید با دشمن خدا ترک مراوده کند و رابطه نداشته باشد آیۀ دیگر می‌فرماید:

﴿قُلْ إِنْ كَانَ آبَاؤُكُمْ وَأَبْنَاؤُكُمْ وَإِخْوَانُكُمْ وَأَزْوَاجُكُمْ وَعَشِیرَتُكُمْ وَأَمْوَالٌ اقْتَرَفْتُمُوهَا وَتِجَارَةٌ تَخْشَوْنَ كَسَادَهَا وَمَسَاكِنُ تَرْضَوْنَهَا أَحَبَّ إِلَیْكُمْ مِنَ اللّٰهِ وَرَسُولِهِ وَجِهَادٍ فِی سَبِیلِهِ فَتَرَبَّصُوا حَتَّى یَأْتِیَ اللّٰهُ بِأَمْرِهِ وَاللّٰهُ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الْفَاسِقِینَ﴾.[3]

امیدوارم شما اسباب رعب و ترس دشمنان اسلام باشید و کسانی که قصد تجاوز به این مملکت را دارند مأیوس کنید و قدر خود را بدانید.

امیدوارم امام زمان(عج) قلبش از شما و ما راضی باشد، همه چیز باید به اسلام برگردد، در اسلام ذوب شود. روحانی، ارتش، سپاه، بسیج و یا بازار باشد همه باید مظهر اسلام و نمایش تعلیمات اسلام و نظام اسلام و تمدن اسلام و هویت اسلامی ‌باشد.

 

 

[1]. ابن‌ابی‌الدنیا، الاخوان، ص86؛ هیثمی، مجمع الزوائد، ج1، ص89. «محکم‌ترین دستگیره‌های ایمان، دوستی در راه خدا و دشمنی در راه خدا است».

[2]. مجادله، 2٢. «هیچ قومى را نیابى كه به خدا و روز بازپسین ایمان داشته باشند [و] كسانى را كه با خدا و رسولش مخالفت كرده‏‌اند هرچند پدرانشان یا پسرانشان یا برادرانشان یا عشیره آنان باشند دوست بدارند. در دل اینهاست كه [خدا] ایمان را نوشته و آنها را با روحى از جانب خود تأیید كرده است و آنان را به بهشت‌هایى كه از زیر [درختان] آن جوی‌هایى روان است در مى‌‏آورد، همیشه در آنجا ماندگارند. خدا از ایشان خشنود و آنها از او خشنودند. اینان حزب خدا هستند. آرى حزب خدا است كه رستگارانند».

[3]. توبه، ٢٤. «اگر پدران و فرزندان و برادران و همسران و طایفه شما و اموالی که به دست آورده‌اید و تجارتی که از کساد شدنش بیم دارید و خانه‌های مورد علاقه شما، در نظرتان از خداوند و پیامبرش و جهاد در راهش محبوب‌تر است در انتظار این باشید که خداوند عذابش را بر شما نازل کند».

نويسنده: