تنها مطلبی که هست این است که ما آن چیزی که آنها در راهش و برایش شهید شدند و خون خودشان را در راه آن بذل کردند نگه داریم جوری نشود که خون آنها ـ العیاذ بالله ـ به هدر برود و آنها فردای قیامت به ما احتجاج کنند که ما خونمان را در راه دین دادیم و اسلام را حفظ کردیم، ما میخواستیم دین و احکام اسلام را زنده نگه داریم، حجاب زنها را نگه داریم.
آنها میخواستند این اوضاع و معاصی که الآن پیدا شده است نباشد. تمام آنها با اخلاص و ایمان به میدان جهاد رفتند و همه میخواستند احکام اسلام زنده شود، مردم دوباره به اسلام گرایش پیدا کنند. حال اگر ما مواظبت نکنیم، ببینیم گناه میشود، موسیقی پیدا میشود، اینهمه جایزه به رقاصیها میدهند. این مسئولیت ما را خیلی سنگین میکند. باید روز قیامت جوابگو باشیم.
اینها فقط برای خدا رفتند اگر به هر صورت دیگر میخواستند اینها را بسیج کنند که
بروند برای جنگ و جانفشانی در راه مملکت، امکان نداشت. در راه اسلام و قرآن و دین بود که آمدند و اینگونه جانفشانی کردند و این وظیفۀ ما را خیلی مشکل و سنگین میکند. اگر یک نفر هم شهید شده بود ما در مقابل آن یک نفر مسئول بودیم تا چه رسد به اینکه استان قم این مقدار شهید داده باشد.