الآن مثلاً در حرم حضرت معصومه(س) یا حرمهای دیگر به صورت افتخاری ثبتنام میکنند که خدمتگزار حرم باشند، مسألۀ پرستاری هم همینطور است. اگر در میان ما فرهنگ اسلام حاکم باشد آنوقت معلوم میشود که این کارها در چه مرتبهای است، پرستاری چقدر ثواب دارد و پرستاری چقدر باید محترم باشد، چه شغل بزرگی است، کسی که اینقدر فداکاری داشته باشد اینهمه صبر و حوصله داشته باشد.
پرستاری مریض خیلی سخت است، مشکلاتی دارد. انسان اگر بخواهد از بیمار خودش ده روز، بیست روز، پرستاری کند خسته میشود، آنوقت عدهای این کار را شغل خودشان قرار دادهاند. این کار محتاج صبر و فداکاری است. باید در مقابل بیمارانی که قهراً صبرشان کم میشود، تحمل کنند و به آنها مهربانی کنند. اگر واقعاً ما معتقد به عبادت خدا و ثواب خدا باشیم و این خدمات را به حساب خدا قرار بدهیم، تمام زندگی و وقت اینها در عبادت صرف میشود.
خوشا به حال کسانی که این توفیق را دارند و میتوانند به این بیمارانی که دستشان
از همهجا کوتاه است خصوصاً بیمارانی که کسی را ندارند، کسی به عیادتشان نمیآید، مهربانی کنند، به صورتشان تبسّم کنند، همۀ اینها عبادت است.
ما مسلمانها باید بیشتر از همۀ ملتها به پرستارها احترام بگذاریم، تقدیر کنیم، این وظیفهای است که همه باید انجام دهند.
امروز پرستارها این وظیفه را انجام میدهند، اگر آنها انجام ندهند من باید بروم، شما هم باید بروید؛ برای اینکه مریض محتاج پرستار است و اگر نباشد تلف میشود.
پرستار وظیفهای را انجام میدهد که تکلیف از همه ساقط میشود، باید همه از اینها تشکر کنیم و اظهار امتنان داشته باشیم که اینها این کار بزرگ را در جامعه انجام میدهند، این شغل مقدس است، برای اینکه مشاغل مختلف است، بعضی از شغلها برای امور دنیا و مادیات است، کسانی که این شغل را دارند باید خودشان را بشناسند و بدانند که این کاری که انجام میدهند یک کار معمولی و مثل شغلهای دیگر نیست اگرچه زحمت زیادی دارد ولی در مقابل، اجر و ثواب دارد.
مردم جامعۀ ما باید مسائلی که اسلام به آن خیلی اهمیت داده بشناسند، بدانند که این دین چه دین جامع الاطرافی است، دینی است که همۀ جهات را در نظر دارد ولی ما آنگونه که باید نه قدر دین خودمان را میدانیم و نه احکام خدا را رعایت میکنیم.