بعد از جنبۀ اعتقادی و فکری باید عقیدۀ ما نسبت به حضرت ولیّ عصر(عج) جنبۀ عملی داشته باشد. در قرآن کریم هم ایمان است و هم عمل صالح:
اگر عمل بدون ایمان و معرفت و از روی جهل باشد، انسان را بالا نمیبرد ولی اگر از روی معرفت، درک و فهم باشد، اسباب ترقّی است. اگر کسی اینگونه منتظر ظهور باشد از کاملترین افراد میشود، یعنی از روی معرفت، درک، فهم و شعور منتظر باشد نه از روی سلیقههای شخصی و گرایشهای مختلف.
راه فقط راه قرآن، نهج البلاغه، صحیفه سجادیه، شیخ مفید، شیخ طوسی، شیخ کلینی و امثالهم است.
[1]. در پنجاه آیه قرآن این تعبیر آمده است. رجوع کنید به: عبدالباقی، المعجم المفهرس.