این مصائبی را که پیش می‌آید و متأسفانه منحصر به همین مسائلی که اخیراً واقع شده نیست و صدماتی که به احکام اسلام و هویت اسلامی جامعۀ ما وارد می‌شود، این مصیبات را به حضرت ولیّ عصر(عج) تسلیت عرض می‌کنم.
و ثانیاً از شما و همۀ مردم متدیّن این مملکت که در این ایام ابراز احساسات کردند و علاقه‌مندی خودشان را به احکام اسلام نشان دادند تشکر می‌کنم و امیدوارم همه مورد توجه حضرت ولیّ عصر(عج) باشید.
البته از مردم مسلمان، غیر از این هم انتظار نمی‌رود، مردم باید در این مواقع متأسف و نگران باشند و اظهار ناراحتی کنند، این وظیفۀ هر مسلمانی است.
امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید:
«وَمِنْهُمْ تَارِكٌ لإِنْكَارِ الْمُنْكَرِ بِلِسَانِهِ وَقَلْبِهِ وَیَدِهِ فَذَلِكَ مَیِّتُ الأَحْیَاءِ».[3]
علامت حیات انسان همین است که وقتی هجومی به مرزهای اسلام و دین و مذهب می‌شود در مقابل دفاع کنند و در این برنامه هم بحمدالله مسلمان‌ها حرکت کردند و این جریان را محکوم کردند البته محکوم است.
﴿إِنَّ الَّذِینَ یُلْحِدُونَ فِی آیاتِنَا لَا یَخْفَوْنَ عَلَینَا أَفَمَنْ یُلْقَى فِی النَّارِ خَیرٌ أَمْ مَنْ یَأْتِی آمِناً یَوْمَ الْقِیامَةِ اعْمَلُوا مَا شِئْتُمْ إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ﴾.[4]
[1]. دیدار جمعی از مؤمنین با حضرت آیت‌الله العظمی صافی گلپایگانی‌مدظله‌العالی در تاریخ 13 بهمن 1387.
[2]. فرازی از دعای افتتاح. طوسی، مصباح المتهجد، ج2، ص581؛ ابن‌طاووس، اقبال الاعمال، ج1، ص 143. «خدایا ما از نداشتن پیامبرمان و غایب شدن اماممان، و زیاد بودن دشمنانمان و کم بودن شمار و عددمان و سخت بودن فتنه‌ها و آشوب‌ها بر ما و ناسازگار بودن زمانه با ما به تو شکایت می‌کنیم.»
[3]. نهج البلاغه، حکمت٣٧٤ (ج4، ص89). «گروهی نه با زبان و نه با قلب و نه با دست با منکرات مبارزه نمی‌کنند، اینها مردگان زنده‌نمایند».
[4]. فصلت، ٤٠. «کسانی که آیات ما را تحریف می‌کنند بر ما پوشیده نخواهد بود. آیا کسی که در آتش افکنده می‌شود بهتر است یا کسی که در نهایت امن و امان در قیامت به عرصه محشر می‌آید؟ او به آنچه انجام می‌دهید بینا است».