سه شنبه: 29/اسف/1402 (الثلاثاء: 9/رمضان/1445)

سفر از حق به‌سوی خلق

امیدوارم خداوند متعال به آقایانی که می‌خواهند مسافرت کنند توفیق دهد تا در این سفرها مردم را به احکام اسلام ارشاد کنند این سفر درحقیقت سفر از حق به‌سوی خلق است، سفری که برای تحصیل به قم می‌آیند سفر از خلق به حق است و بعد از اینکه به مقامات علمی ‌کامل رسیدند و برای ارشاد و تبلیغ سفر می‌کنند این سفر از حق به‌سوی خلق است یعنی از طرف خدا و پیغمبر(ص) و امام زمان(عج)، از طرف کتاب و سنت می‌روند تا بندگان خداوند متعال را ارشاد کنند و عقاید آنها را تقویت کنند.

اگر مردم ببینند ما به آنچه می‌گوییم عمل می‌کنیم و خلوص نیت داریم، شاید این راه بیشتر از هر راهی در قلوب مردم نفوذ کند و برای تربیت نفوس مؤثر است همان‌طور که در روایت هم هست:

«مَنْ نَصَبَ نَفْسَهُ لِلنَّاسِ إِمَاماً فَلْیَبْدَأْ بِتَعْلِیمِ نَفْسِهِ قَبْلَ تَعْلِیمِ غَیْرِهِ وَلْیَكُنْ تَأْدِیبُهُ بِسِیرَتِهِ قَبْلَ تَأْدِیبِهِ بِلِسَانِه‏ِ».[1]

مردم هرچه اخلاق خوب از عالم و روحانی ببینند نسبت به دین خوش‌بین می‌شوند و در همین زمینه مردم خاطراتی از علمای سابق دارند.

اگر روحانی خالصاً لله مسافرت کند در قلوب مردم و تربیت مردم مؤثرتر است.

 

 ﴿وَالَّذِینَ جَاهَدُوا فِینَا لَنَهْدِینَّهُمْ سُبُلَنَا﴾.[2]

کسی که این‌گونه باشد حتماً خداوند متعال به او توفیق می‌دهد تا وظایف تبلیغی و ارشادی و مسئولیت‌هایی که به عهده دارد به نحو احسن انجام دهد.

البته به دست آوردن خلوص نیت مشکل است و لذا در روایت است که:

«مَنْ أَخْلَصَ للهِ أَرْبَعِینَ صَبَاحاً ظَهَرَتْ یَنَابِیعُ الْحِكْمَةِ مِنْ قَلْبِهِ عَلَى لِسَانِه‏ِ».[3]

خیلی مهم است که کسی بتواند چهل شبانه‌روز خودش را برای خداوند متعال خالص کند ولی هر مقداری که می‌شود انسان باید خلوص نیت داشته باشد.

به جایی بروید که در آنجا روحانی نمی‌رود و مردم بیشتر محتاجند و در معرض اضلال هستند چون کسانی که می‌خواهند مردم را گمراه کنند به جایی می‌روند که روحانی و عالم نباشد، هر کجا روحانی و عالم باشد به آنجا نمی‌روند.

آقایانی که به شهرها می‌روند اگر بتوانند به روستاها هم بروند اگرچه یک جلسه بسیار خوب است.

امیدوارم خداوند متعال به همۀ آقایانی که می‌خواهند برای تبلیغ و هدایت مردم و تحصیل رضایت امام زمان(عج) مسافرت کنند توفیق دهد تا به احسن وجه این وظایف را انجام دهند. پیغمبر اکرم(ص) فرمودند:

«لأَنْ یَهْدِیَ اللهُ بِكَ رَجُلاً وَاحِداً خَیْرٌ لَكَ مِنَ الدُّنْیَا وَمَا فِیهَا».[4]

شغلی از این بالاتر نیست که انسان یک نفر را هدایت و دستگیری کند و از ضلالت نجات دهد، این شغل کمی‌ نیست؛ اگر تمام اموال دنیا را به انسان بدهند تا با یک ساعت

 

از این خدماتی که مخلصانه انجام می‌دهد معاوضه کند مغبون است، حتماً مغبون است.

این وظیفۀ بزرگی است و باید از این جهت ما خدا را شکر کنیم.

البته بنده خودم فاقد این توفیق هستم، آنهایی که موفق هستند و می‌توانند خدمت کنند به زبان یا قلم باید شاکر خدا باشند که خداوند به آنها چنین منصب عظیمی‌ داده است که منصب انبیا است و هرچه بیشتر زحمت و مرارت داشته باشد باید بیشتر صبر کنند، همان‌گونه که وقتی از پیامبر(ص) سؤال شد:

«مَنْ أَشَدُّ النَّاسِ بَلاءاً فِی الدُّنْیَا؟».

حضرت فرمودند:

«النَّبِیُّونَ ثُمَّ الأَمَاثِلُ فَالأَمَاثِلُ‏».[5]

هرچه انسان بیشتر به دنبال خط ائمّه باشد مصائب و دشواری‌ها برایش بیشتر است، باید صبر و حوصله و حلمش در برخورد با مردم بیشتر شود.

امیدوارم خداوند متعال همه را موفق کند تا رضای امام زمان(عج) را فراهم کنند و عنایات ایشان را شامل حال همۀ ما بفرماید تا در محضر ایشان مسئول و روسیاه نباشیم.

التماس دعا دارم.

 

 

 

[1]. نهج‌البلاغه، حکمت٧٣ (ج4، ص16). «کسی که خود را در مقام پیشوایی مردم قرار می‌دهد باید پیش از آنکه به تعلیم دیگران بپردازد به تعلیم خود بپردازد و پیش از آنکه به گفتار تربیت کند با کردار تعلیم دهد».

[2]. عنکبوت، ٦٩. «و کسانی که در راه ما جهاد کنند، به‌یقین آنها را به راه‌های خود هدایت خواهیم کرد».

[3]. صدوق، عیون اخبار الرضا(ع)، ج1، ص74؛ سبزواری، جامع الاخبار، ص94؛ مجلسی، بحار الانوار، ج ٦٧، ص ٢٤٢. «کسی که چهل روز خود را برای خداوند متعال خالص گرداند، چشمه‌های حکمت از دل بر زبانش جاری گردد».

[4]. مجلسی، بحار الانوار، ج١، ص١٨٤. «اینکه خدا به‌وسیله تو یک نفر را هدایت کند برای تو از همه دنیا و آنچه در آن است بهتر است.»

[5]. ابن‌شعبه حرانی، تحف العقول، ص ٣٩؛ مجلسی، بحار الانوار، ج74، ص142. «کسی از پیامبر خدا پرسید چه کسی در دنیا بلا و گرفتاریش سخت‌تر است؟». «حضرت در جواب فرمودند: پیامبران، و پس از آنها خوبان و برگزیدگان و همین‌طور خوبان درجه بعد».

موضوع: 
نويسنده: 
کليد واژه: