مسأله600. نمازخواندن بر ميت مسلمان اگر چه بچه باشد، واجب است، ولي بايد پدر و مادر آن بچه، يا يكي از آنان، مسلمان باشند و شش سال بچه هم تمام شده باشد.
مسأله601. نمازخواندن بر بچهاي كه شش سال او تمام نشده مستحب است، ولي نمازخواندن بر بچهاي كه مرده به دنيا آمده، مستحب نيست.
مسأله602. نماز ميت بايد بعد از غسل و حنوط و كفن‌كردن او خوانده شود، و اگر پيش از اين‌ها بخوانند اگر چه از روي فراموشي يا ندانستن مسأله باشد، كافي نيست.
مسأله603. كسي كه ميخواهد نماز ميت بخواند، لازم نيست با وضو يا غسل يا تيمم باشد، و بدن و لباسش پاك باشد، و اگر لباس او غصبي هم باشد اشكال ندارد، ولي احتياط لازم آن است كه تكلم و خنده و پشت به قبله‌كردن و كارهايي را كه مانند اين‌ها، نماز را باطل ميكند ترك نمايد.
مسأله604. كسي كه به ميت نماز ميخواند، بايد رو به قبله باشد، و نيز واجب است ميت را مقابل او به پشت بخوابانند، به طوري كه سر او به طرف راست نمازگزار، و پاي او به طرف چپ نمازگزار باشد.
مسأله605. مكان نمازگزار بايد غصبي نباشد، و نيز بايد از جاي ميت پست‌تر يا بلندتر نباشد، ولي پستي و بلندي مختصر اشكال ندارد.
مسأله606. نمازگزار بايد از ميت دور نباشد، ولي كسي كه نماز ميت را به جماعت ميخواند اگر از ميت دور باشد چنان‌چه صفها به يكديگر متصل باشند، اشكال ندارد.
مسأله607. نمازگزار بايد مقابل ميت بايستد، ولي اگر نماز به جماعت خوانده شود، و صف جماعت از دو طرف ميت بگذرد، نماز كساني كه مقابل ميت نيستند اشكال ندارد.
مسأله608. بين ميت و نمازگزار، بايد پرده و ديوار يا چيزي مانند اين‌ها نباشد، ولي اگر ميت در تابوت و مانند آن باشد، اشكال ندارد.
مسأله609. در وقت خواندن نماز، بايد عورت ميت پوشيده باشد، و اگر كفن‌كردن او ممكن نيست، بايد عورتش را اگر چه با تخته و آجر و مانند اين‌ها باشد بپوشانند.
مسأله610. نماز ميت را بايد ايستاده و با قصد قربت بخواند و در موقع نيت، ميت را معين كند، مثلاً نيت كند نماز ميخوانم بر اين ميت قربة إلي الله.
مسأله611. اگر كسي نباشد كه بتواند نماز ميت را ايستاده بخواند، ميشود نشسته بر او نماز خواند.
مسأله612. اگر ميت وصيت كرده باشد كه شخص معيني بر او نماز بخواند، احتياط آن است كه آن شخص از وليّ ميت اجازه بگيرد، و وليّ هم اجازه بدهد.
مسأله613. مكروه است بر ميت چند مرتبه نماز بخوانند، ولي اگر ميت از اهل علم و تقوي باشد مكروه نيست.
مسأله614. اگر ميت را عمداً يا از روي فراموشي، يا به جهت عذري بدون نماز دفن كنند، يا بعد از دفن معلوم شود نمازي كه بر او خوانده شده باطل بوده است، تا وقتي جسد او از هم نپاشيده، واجب است با شرطهايي كه براي نماز ميت گفته شد به قبرش نماز بخوانند.