مسأله823. لباس نمازگزار بايد مباح باشد، و كسي كه ميداند پوشيدن لباس غصبي حرام است، اگر عمداً در لباس غصبي يا در لباسي كه نخ يا تكمه يا چيز ديگر آن غصبي است نماز بخواند، باطل است.
مسأله824. كسيكه ميداند پوشيدن لباسغصبي حرام است، ولي نميداند نماز را باطل ميكند، اگر عمداً با لباس غصبي نماز بخواند، نمازش باطل است.
مسأله825. اگر نداند يا فراموش كند كه لباس او غصبي است و با آن نماز بخواند، نمازش صحيح است، ولي اگر كسي خودش لباسي را غصب نمايد و فراموش كند كه غصب كرده است و با آن نماز بخواند، نمازش بنابر احتياط لازم باطل است.
مسأله826. اگر نداند يا فراموش كند كه لباس او غصبي است و در بين نماز بفهمد، چنان‌چه چيز ديگري عورت او را پوشانده است و ميتواند فوراً يا بدون اين كه موالات، يعني پيدرپيبودن نماز به هم بخورد لباس غصبي را بيرون آورد، بايد آن را بيرون آورد و نمازش صحيح است، ولي در صورت نسيان، اگر خودش لباس را غصب كرده باشد گذشت
كه بنابر احتياط لازم نماز را اعاده كند؛ و اگر چيز ديگري عورت او را نپوشانده، يا نميتواند لباس غصبي را فوراً بيرون آورد، يا اگر بيرون آورد پيدرپيبودن نماز به هم ميخورد، در صورتي كه به مقدار يك ركعت هم وقت داشته باشد، بايد نماز را رها كند و با لباس غير غصبي نماز بخواند، و اگر به اين مقدار وقت ندارد، بايد در حال نماز لباس را بيرون آورد و به دستور نماز برهنگان، نماز را تمام نمايد.
مسأله827. اگر كسي براي حفظ جانش با لباس غصبي نماز بخواند، يا مثلاً براي اين كه دزد لباس غصبي را نبرد با آن نماز بخواند، نمازش صحيح است.
مسأله828. اگر با عين پولي كه خمس يا زكات آن را نداده لباس بخرد، چنان‌چه در حال نماز به غصب‌بودن آن ملتفت باشد، نمازخواندن در آن لباس باطل است، و در صورت عدم التفات، نماز صحيح است، و اگر جاهل مقصر به حكم مسأله است بنابر احتياط لازم بايد نماز را اعاده كند.