مسأله 2603. سر بريدن حيوان پنج شرط دارد:
اول ـ كسي كه سر حيوان را ميبرد؛ چه مرد باشد چه زن، بايد مسلمان باشد و اظهار دشمني با اهل بيت پيغمبر صلي الله عليه و آله نكند، و بچه مسلمان هم اگر مميز باشد، يعني خوب و بد را بفهمد، ميتواند سر حيوان را ببرد.
دوم ـ سر حيوان را با چيزي ببرند كه از آهن باشد، ولي چنان‌چه آهن پيدا نشود و محتاج به ذبح حيوان باشند با چيز تيزي كه چهار رگ را جدا كند، مانند شيشه و سنگ تيز ميشود سر حيوان را بريد.
سوم ـ در موقع سر بريدن، صورت و دست و پا و شكم حيوان رو به قبله باشد، و كسي كه ميداند بايد رو به قبله سر ببرد، اگر عمداً حيوان را رو به قبله نكند، حيوان حرام ميشود؛ ولي اگر فراموش كند، يا مسأله را نداند، يا قبله را اشتباه كند، يا نداند قبله كدام طرف است، يا نتواند حيوان را رو به قبله كند، اشكال ندارد.
چهارم ـ وقتي ميخواهد سر حيوان را ببرد، يا كارد به گلويش بگذارد، به نيت سر بريدن نام خدا را ببرد، و همين قدر كه بگويد «بِسْمِ اللهِ» يا «اَلْحَمْدُ للهِ» يا «اَللهُ اَكْبَرُ» كافي است، و اگر بدون قصد سر بريدن نام خدا را ببرد، آن حيوان پاك نميشود، و گوشت آن هم حرام است؛ و هم‌‌چنين است اگر از روي جهل به مسأله نام خدا را نبرد، ولي اگر از روي فراموشي نام خدا را نبرد، اشكال ندارد.
پنجم ـ حيوان بعد از سر بريدن حركتي بكند، اگر چه مثلاً چشم يا دم خود را حركت دهد، يا پاي خود را به زمين زند، و يا آن كه به اندازه معمول خون از بدنش بيرون آيد.