مسأله 2603. سر بریدن حیوان پنج شرط دارد:
اول ـ كسی كه سر حیوان را میبرد؛ چه مرد باشد چه زن، باید مسلمان باشد و اظهار دشمنی با اهل بیت پیغمبر صلی الله علیه و آله نكند، و بچه مسلمان هم اگر ممیز باشد، یعنی خوب و بد را بفهمد، میتواند سر حیوان را ببرد.
دوم ـ سر حیوان را با چیزی ببرند كه از آهن باشد، ولی چنان‌چه آهن پیدا نشود و محتاج به ذبح حیوان باشند با چیز تیزی كه چهار رگ را جدا كند، مانند شیشه و سنگ تیز میشود سر حیوان را برید.
سوم ـ در موقع سر بریدن، صورت و دست و پا و شكم حیوان رو به قبله باشد، و كسی كه میداند باید رو به قبله سر ببرد، اگر عمداً حیوان را رو به قبله نكند، حیوان حرام میشود؛ ولی اگر فراموش كند، یا مسأله را نداند، یا قبله را اشتباه كند، یا نداند قبله كدام طرف است، یا نتواند حیوان را رو به قبله كند، اشكال ندارد.
چهارم ـ وقتی میخواهد سر حیوان را ببرد، یا كارد به گلویش بگذارد، به نیت سر بریدن نام خدا را ببرد، و همین قدر كه بگوید «بِسْمِ اللهِ» یا «اَلْحَمْدُ للهِ» یا «اَللهُ اَكْبَرُ» كافی است، و اگر بدون قصد سر بریدن نام خدا را ببرد، آن حیوان پاك نمیشود، و گوشت آن هم حرام است؛ و هم‌‌چنین است اگر از روی جهل به مسأله نام خدا را نبرد، ولی اگر از روی فراموشی نام خدا را نبرد، اشكال ندارد.
پنجم ـ حیوان بعد از سر بریدن حركتی بكند، اگر چه مثلاً چشم یا دم خود را حركت دهد، یا پای خود را به زمین زند، و یا آن كه به اندازه معمول خون از بدنش بیرون آید.