چهارم ـ آن كه مدت استفاده را معین نمایند، و اگر مدت، معلوم نباشد ولی عمل را معین كنند، مثلاً با خیاط قرار بگذارند كه لباس معینی را به طور مخصوصی بدوزد كافی است.

مسأله 2196. اگر ابتدای مدت اجاره را معین نكنند، ابتدای آن بعد از خواندن صیغه اجاره است.

مسأله 2197. اگر خانه‎ای را مثلاً یك ساله اجاره دهند و ابتدای آن را یك ماه بعد از خواندن صیغه قرار دهند، اجاره صحیح است، اگر چه موقعی كه صیغه می‎خوانند خانه در اجاره دیگری باشد.

مسأله 2198. اگر مدت اجاره را معلوم نكند و بگوید: هر وقت در خانه نشستی اجاره آن، ماهی ده تومان است، اجاره صحیح نیست.

مسأله 2199. اگر به مستأجر بگوید: خانه را یك ماهه به ده تومان به تو اجاره دادم، و بعد از آن هم هر قدر بنشینی اجاره آن ماهی ده تومان است، و او هم بگوید: قبول كردم؛ در صورتی كه ابتدای مدت اجاره را معین كنند یا ابتدای آن معلوم باشد، اجاره ماه اول صحیح است.

مسأله 2200. خانه‎ای را كه غربا و زوار در آن منزل می‌كنند، و معلوم نیست چقدر در آن می‎مانند، اگر قرار بگذارند كه مثلاً شبی یك تومان بدهند و صاحب خانه راضی شود، استفاده از آن خانه اشكال ندارد، ولی چون مدت اجاره را معلوم نكرده‌اند، اجاره صحیح نیست، و صاحب‌خانه هر وقت بخواهد می‌تواند آنان را بیرون كند.