مسأله1102. در هر یك از چهار سوره الم تنزیل «32»، و حم سجده «41» و النجم «53»، و اقرأ «96»، یك آیه سجده است، كه اگر انسان بخواند یا استماع كند، بعد از تمام‌شدن آیه باید فوراً سجده كند، و اگر فراموش كرد، هر وقت یادش آمد باید سجده نماید، و فرقی نیست در استماع، بین این‌كه از خود گوینده بشنود، یا به وسیله بلندگو و رادیو بشنود، و هم‌چنین است حكم در سماع بنابر احتیاط.
مسأله1103. اگر انسان، موقعی كه آیه سجده را میخواند، از دیگری هم بشنود، بنابر احتیاط واجب، باید دو سجده نماید.
مسأله1104. در غیر نماز، اگر در حال سجده، آیه سجده را بخواند یا بشنود، باید سر از سجده بردارد، و دوباره سجده كند.
مسأله1105. اگر انسان از بچه غیر ممیّز كه خوب و بد را نمیفهمد یا از كسی كه قصد خواندن قرآن ندارد، آیه سجده را بشنود، احتیاط واجب آن است كه سجده كند، و هم‌چنین است اگر از مثل نوار، آیه سجده را بشنود.
مسأله1106. در سجده واجب قرآن، باید جای انسان غصبی نباشد، ولی لازم نیست با وضو یا غسل و رو به قبله باشد، و عورت خود را بپوشاند، و بدن و جای پیشانی او پاك باشد، و نیز چیزهایی كه در لباس نمازگزار شرط میباشد، در لباس او شرط نیست؛ اما اگر لباس او غصبی است، چنان‌چه سجده‌كردن تصرف در آن لباس باشد، سجده باطل است.
مسأله1107. احتیاط واجب آن است كه در سجده واجب قرآن، پیشانی را بر مهر یا چیز دیگری كه سجده بر آن صحیح است بگذارد، و بنابر احتیاط مستحب جاهای دیگر بدن را به دستوری كه در سجده نماز گفته شد، بر زمین بگذارد.
مسأله1108. هر گاه در سجده واجب قرآن، پیشانی را به قصد سجده به زمین بگذارد، اگر چه ذكر نگوید كافی است، ولی گفتن ذكر، مستحب و مطابق با احتیاط است، و بهتر است بگوید:
لَا اِلَهَ إلَّا اللهُ حَقّاً حَقّاً لَا اِلَهَ إلَّا اللهُ اِیمَاناً وَ تَصْدِیقاً لَا اِلَهَ إلَّا اللهُ عُبُودِیَّةً وَ رِقّاً سَجَدْتُ لَكَ یا رَبِّ تَعَبُّداً وَ رِقّاً لَا مُسْتَنْكِفاً وَ لَا مُسْتَكْبِراً بَلْ اَنَا عَبْدٌ ذَلِیلٌ ضَعِیفٌ خائِفٌ مُسْتَجِیر