مسأله506. مبتدئه و مضطربه و ناسيه و صاحب عادت عدديه، اگر خوني ببينند كه نشانه حيض داشته باشد، و يقين كنند كه سه روز طول ميكشد، بايد عبادت را ترك كنند، و چنان‌چه بعد بفهمند حيض نبوده، بايد عبادتهايي را كه به جا نياوردهاند قضا نمايند، ولي اگر يقين نكنند كه تا سه روز طول ميكشد و نشانه حيض را هم نداشته باشد، بنابر احتياط واجب بايد كارهاي استحاضه را به جا آورند و كارهايي را كه بر حايض حرام است ترك نمايند اگر چه تا ده روز طول بكشد.
مسأله507. زني كه در حيض عادت دارد؛ چه در وقت حيض عادت داشته باشد و چه در عدد حيض يا هم در وقت و هم در عدد آن، اگر دو ماه پشت سر هم بر خلاف عادت خود خوني ببيند كه وقت آن يا شماره روزهاي آن، يا هم وقت و هم شماره روزهاي آن يكي باشد، عادتش برميگردد به آنچه در اين دو ماه ديده است، مثلاً اگر از روز اول تا هفتم خون ميديده و پاك ميشده، چنان‌چه دو ماه از دهم تا هفدهم ماه خون ببيند و پاك شود، از دهم تا هفدهم عادت او ميشود.
مسأله508. مقصود از يك ماه، از ابتداي خون ديدن است تا سي روز، نه از روز اول ماه تا آخر ماه.
مسأله509. زني كه معمولاً ماهي يك مرتبه خون ميبيند، اگر در يك ماه دو مرتبه خون ببيند و آن خون نشانه حيض را داشته باشد، چنان‌چه روزهايي كه در وسط پاك بوده از ده روز كمتر نباشد، بايد هر دو را حيض قرار دهد.
مسأله510. اگر سه روز يا بيشتر خوني ببيند كه نشانه حيض را دارد، بعد ده روز يا بيشتر خوني ببيند كه نشانه استحاضه را دارد، و دوباره سه روز يا بيشتر خوني با نشانه حيض ببيند، بايد خون اول و خون آخر را حيض قرار دهد.
مسأله511. اگر پيش از ده روز پاك شود و بداند كه در باطن خون نيست، بايد براي عبادتهاي خود غسل كند، اگر چه گمان داشته باشد كه پيش از تمام‌شدن ده روز دوباره خون ميبيند، بلكه اگر يقين هم داشته باشد كه پيش از تمام‌شدن ده روز دوباره خون ميبيند، احتياطاً غسل كند، و در پاكي در بين، عبادتهاي خود را به جا آورد و آنچه را بر حايض حرام است ترك نمايد.
مسأله512. اگر پيش از ده روز پاك شود، و احتمال دهد كه در باطن خون هست، بايد قدري پنبه داخل فرج نمايد و كمي صبر كند و بيرون آورد. پس اگر پاك بود غسل كند و عبادتهاي خود را به جا آورد، و اگر پاك نبود اگر چه به آب زرد رنگي هم آلوده باشد، چنان‌چه در حيض عادت ندارد، يا عادت او ده روز است، بايد صبر كند كه اگر پيش از ده روز پاك شد غسل نمايد و اگر آخر ده روز پاك شد، يا خون او از ده روز گذشت آخر ده روز غسل نمايد، و چنان‌چه عادتش كمتر از ده روز است، در صورتي كه بداند پيش از تمام‌شدن ده روز يا آخر ده روز پاك ميشود، نبايد غسل كند، و اگر احتمال دهد خون او از ده روز ميگذرد، احتياط واجب آن است كه بعد از عادت، يك روز يا دو روز عبادت را ترك كند، يا جمع كند بين ترك كارهايي كه بر حايض حرام است و انجام كارهاي مستحاضه، و بعد از دو روز تا روز دهم، كارهاي استحاضه را به جا آورد و كارهايي را كه بر حايض حرام است ترك نمايد. پس اگر پيش از تمام‌شدن ده روز يا آخر ده روز از خون پاك شد، تمامش حيض است، و اگر از ده روز گذشت، بايد عادت خود را حيض، و بقيه را استحاضه قرار دهد، و عبادتهايي را كه بعد از روزهاي عادت به جا نياورده قضا نمايد.
مسأله513. اگر چند روز را حيض قرار دهد و عبادت نكند، بعد بفهمد حيض نبوده است، بايد نمازهايي كه در آن روزها به جا نياورده قضا نمايد؛ و اگر چند روز را به گمان
اين كه حيض نيست عبادت كند، بعد بفهمد حيض بوده، چنان‌چه آن روزها را روزه گرفته بايد قضا نمايد.