مسأله 2458. مردي كه مسلمان‌زاده است اگر مرتد شود، زنش بر او حرام مي‎شود، و آن زن بايد به مقداري كه در احكام طلاق گفته مي‎شود عدّه وفات نگه دارد، و در اصطلاح به چنين شخصي مرتد فطري مي‎گويند.

مسأله 2459. مردي كه از پدر و مادر غير مسلمان به دنيا آمده و مسلمان شده، اگر پيش از نزديكي با عيالش مرتد شود، و يا زنش يائسه باشد، عقد او باطل مي‎گردد، و اگر بعد از نزديكي مرتد شود، و زن او در سن زناني باشد كه حيض مي‎بينند، بايد آن زن به مقدار عدّه طلاق كه در احكام طلاق گفته مي‎شود عدّه نگهدارد. پس اگر پيش از تمام‌شدن عدّه، شوهر او مسلمان شود، عقد باقي، و گر نه باطل است، و در اصطلاح به چنين شخصي مرتد ملي مي‎گويند.

مسأله 2460. اگر زن در عقد با مرد شرط كند كه او را از شهري بيرون نبرد و مرد هم قبول كند، نبايد زن را از آن شهر بدون رضايت او بيرون ببرد.

مسأله 2461. اگر زن انسان از شوهر سابقش دختري داشته باشد، انسان مي‎تواند آن دختر را براي پسر خود كه از آن زن نيست عقد كند، و نيز اگر دختري را براي پسر خود عقد كند، مي‎تواند با مادر آن دختر ازدواج نمايد.

مسأله 2462. اگر زني از زنا آبستن شود، در صورتي كه خود آن زن، يا مردي كه با او زنا كرده، يا هر دو آنان مسلمان باشند، براي آن زن جايز نيست بچه را سقط كند.

مسأله 2463. اگر كسي با زني كه شوهر ندارد، و در عدّه كسي هم نيست زنا كند، چنان‌چه بعد او را عقد كند و بچه از آنان پيدا شود، در صورتي كه ندانند از نطفه حلال است يا حرام، آن بچه حلال‌زاده است.

مسأله 2464. اگر مرد نداند كه زن در عدّه است يا نداند كه عقد در عدّه حرام است و با او ازدواج كند، چنان‌چه زن هم نداند و بچه‎اي از آنان به دنيا آيد، حلال‎زاده است و شرعاً فرزند هر دو مي‎باشد، ولي اگر زن مي‎دانسته كه در عدّه است و مي‎دانسته كه عقد در عدّه حرام است، شرعاً بچه، فرزند پدر است، و در هر دو صورت، عقد آنان باطل است، و به يكديگر حرام مي‎باشند.

مسأله 2465. اگر زن بگويد: يائسه‎ام؛ نبايد حرف او را قبول كرد، ولي اگر بگويد شوهر ندارم يا در عدّه نيستم حرف او قبول مي‎شود.

مسأله 2466. اگر بعد از آن كه انسان با زني ازدواج كرد، كسي بگويد كه آن زن شوهر داشته، و زن بگويد: نداشتم؛ چنان‌چه شرعاً ثابت نشود كه زن شوهر داشته، بايد حرف زن را قبول كرد.

مسأله 2467. تا هفت سال دختر تمام نشده، پدر نمي‎تواند او را از مادرش جدا كند.

مسأله 2468. مستحب است در شوهر دادن دختری كه بالغه است، يعني مكلف شده عجله كنند. حضرت صادق عليه‌السلام فرمودند: يكي از سعادت‎هاي مرد آن است كه دخترش در خانه او حيض نبيند.

مسأله 2469. اگر زن، مهر خود را به شوهر صلح كند كه زن ديگری نگيرد، بايد زن مهر را نگيرد، و شوهر هم با زن ديگری ازدواج نكند.

مسأله 2470. كسي كه از زنا به دنيا آمده، اگر زن بگيرد و بچه‎اي پيدا كند، آن بچه، حلال‌زاده است.

مسأله 2471. هر گاه شوهر در روزه ماه رمضان، يا در حال حيض زنش با او نزديكي كند معصيت كرده، ولي اگر بچه‎اي از آنان به دنيا آيد، حلال‌زاده است.

مسأله 2472. زني كه يقين دارد شوهرش در سفر مرده، اگر بعد از عدّه وفات كه مقدار آن در احكام طلاق گفته خواهد شد، شوهر كند و شوهر اول از سفر برگردد، بايد از شوهر دوم جدا شود و به شوهر اول حلال است، ولي اگر شوهر دوم با او نزديكي كرده باشد، زن بايد عدّه نگهدارد، و شوهر دوم بايد مهر او را بدهد، و اگر مهر المسمي او با مهر المثل تفاوت دارد، در تفاوت آن بنابر احتياط با هم مصالحه نمايند، ولي خرج عدّه ندارد.